Havusbasi

Tatli bir esinti var. Geceye ruzgara donermi, bilmem. Bende bir durgunluk hali hakim. Durmak isteme durumu. Durmak sessizce, sakince, ve yanliz bir basima. Sozsuz yasamlar. Soze ne gerek, birbirimizi boylesine iyi anlayabiliyorken. Konusma; dur! Sende dur! Benimle paylas bu ani, ve pek cok anlari. Birbirimizi bilmeden, bilerek, bir adim daha atalim. Geriye donup bakmaya ne gerek. Suan geciyor, gidiyor. Tut, yakala, ne care; kaydi gitti, saniye, dakika, saat, ve ay. Oysa ki ben, sadece durmak istedim. Dusunmeden durmak, konusmadan durmak. Mumkun mu, degil mi, bilmeden....